Zaburzenia ze spektrum autyzmu zakłócają komunikowanie się ze światem zewnętrznym i budowanie relacji. Wyniki badań prof. Rotha pokazały aktywność w partiach mózgu odpowiedzialnych za właśnie komunikację. Spoglądając na sam obraz mózgu nie można by odróżnić ich – należących do ludzi wchodzących w interakcje poprzez muzykę – od tych, których „właściciele” komunikują się werbalnie. Badania na temat wpływu muzyki improwizowanej zostały opublikowane we „Frontiers in Human Neuroscience”. Poddano w nich analizie to, jak na studentów wpływa śpiewanie muzyki już skomponowanej a jak improwizowanej.
Okazało się, że muzyka skomponowana obniża poziom hormonów stresu, zaś improwizowana zarówno obniża poziom stresu, jak i podwyższa oksytocynę, uważaną za wskaźnik zaufania i marker tworzenia więzi uczuciowych. Dodatkowo grupowy śpiew redukuje stres i pobudzenie oraz powoduje tzw. przepływ społeczny w uczestnikach. Właśnie społeczny aspekt terapii z wykorzystaniem sztuk kreatywnych – takich jak muzyka – jest bardzo korzystny dla niepełnosprawnych dzieci i młodych dorosłych. Uczą one empatii, niosą radość i dają poczucie spełnienia.
Anna Kilian
